25 august: Brighton
We beginnen naar huis te verlangen, waardoor we wat haast gaan maken. Dit komt vermoedelijk vooral omdat we weten dat we de mooiste delen van onze tocht rond Engeland achter de rug hebben en de komende stukken niet heel erg uitdagend zullen worden. Maar goed, het is supermooi weer en dat vergoed veel.
Met heel veel zon en een steeds harder aantrekkende wind zeilen we van Itchenor naar Brighton. In de Reeds Almanak staat dat er bij een stevige wind bij de haveningang van Brighton sprake is van “confusing seas” en dat hebben we gemerkt. Met een stevige stroming, hoge golven en een smalle haveningang is het invaren van de marina best wel uitdagend. Dat uitdagende gevoel wordt verder versterkt door de hele hoge betonnen muren die de haveningang beschermen, daar wil je niet tegen aanvaren.
Brighton Marina is een enorm grote haven met maar liefst 1600 ligplaatsen. De faciliteiten zijn tamelijk oud en ook best wel sleets, maar de prijzen voor de overnachting zijn echter mega. £ 55 voor een overnachting hebben nog niet eerder hoeven te betalen. Deze megahaven met zijn megaprijzen komt natuurlijk omdat Brighton een prima ligplaats biedt voor de mensen die in Londen wonen.
In de middag gaan we met de bus nog naar binnenstad van Brighton om daar alle hoogtepunten snel te bekijken. Uiteraard bekijken we het Royal Pavillion en lopen we even langs de boulevard en de pier.
26 Augustus: Eastbourne
Vandaag hoeven we maar 20 zeemijl varen naar Eastbourne. Een korte etappe dus. Wederom mooi weer, waarbij we genieten van de Seven Sisters. Dit zijn zeven knal witte krijtrotsen vlak voor de vuurtoren van Beachy Head. De marina van Eastbourn is echt lelijk wat vooral komt door te veel en te grote nieuwbouwcomplexen die rond de marina gebouwd zijn. Het is allemaal heel veel beton en heel weinig groen. Met het mooie weer is het allemaal nog prima uit te houden voor een nachtje, maar in de herfst en de winter zal het er echt troosteloos uitzien.
27 Augustus: Dover
De overtocht naar Dover is tot vlak voor Dover een beetje saai. Het opvallendste is de kaap van Dungeness met als landmark de reusachtige gebouwen van de niet meer operationele kerncentrales.
Bij Dover aangekomen volgen we de strikte instructies van de havenautoriteiten. 2 zeemijl voor de haven moeten we voor de eerste keer toestemming vragen om verder richting de haveningang te mogen varen. 500 meter voor de haveningang moeten we dan nogmaals de havenautoriteiten oproepen om definitief toestemming te krijgen de haven in te mogen varen. Dit heeft natuurlijk alles te maken met het drukke verkeer van in- en uitvarende ferry’s. Om de paar minuten vaart er een ferry in of uit de haven.
De nieuwe marina van Dover is een enorme verbetering ten opzichte van de oude jachthavens. Dat was destijds een heel triest en troosteloos gebeuren. Het grootste verschil met een aantal jaren geleden is vooral dat het hele gebied rond de marina en de boulevard mooi is vernieuwd. Nu is het een fris en uitnodigend gebied geworden We blijven nog een extra dagje in Dover weer een wasje te draaien, maar ook om in de supermarkt de laatste ponden uit te geven. De volgende dag gaan we namelijk Groot-Brittannië verlaten.
29 Augustus: Calais
De overtocht van Dover naar Calais gaat heerlijk rustig. Bij het naar buiten varen moeten we uiteraard weer toestemming vragen bij de havenautoriteiten, maar na het verlaten van de haven hebben we eigenlijk geen last van de vele ferry’s. Ook hebben we niet veel probleem met het drukke vrachtverkeer dat we moeten kruisen. Na een overtocht van maar 4 uur varen we de haven van Calais in. We zijn nu opeens in “de lage landen” terechtgekomen. Dus geen witte kalkrotsen meer maar alleen lage duinen. De marina van Calais is tamelijk klein en dat is weer een aangename ervaring naar de mega jachthavens van Zuid Oost Engeland. Alhoewel Calais niet heel bijzonder is, is wel heerlijk om weer lekkere Franse baguettes, kaasjes en wijn te kunnen kopen.
30 augustus: Nieuwpoort
Na één dagje Frankrijk kan het Franse gastenvlaggetje alweer naar beneden en vervangen worden door de Belgische gastenvlag. Nadat we Duinkerken gepasseerd zijn, varen we immers België in. Dit wordt een lange dag waarbij we langs eindeloos hoeveelheid flats zeilen. Direct bij het binnenvaren van de haven van Nieuwpoort weten we al dat we in deze haven ook niet lang willen blijven liggen. Op zich is met de marina van de Royal Nieuwpoort Yacht Club niets mee, maar het uitzicht op opnieuw allemaal flats maakt me een beetje triest. Het gevoel van vrijheid dat zeilen ons normaal geeft, wordt door al de gebouwen verschrompeld. Van weidse uitzichten is ook geen sprake meer nu we opkijken tegen hoge muren van beton.
31 augustus Vlissingen
We varen vandaag langs Oostende en Blankenberge en Zeebrugge. We hebben daarbij steeds veel geluk met het weer, We worden steeds achtervolgt door hele donkere regenwolken die ons steeds dreigen in te halen, maar wij hebben het gelukkig helemaal droog gehouden.
Na Zeebrugge kan ook het Belgische gastenvlaggetje naar beneden. We varen nu na 3 maanden Nederland weer in. Het laatste stuk over de Westerschelde varen moeten we goed opletten. Allereerst op de 2 knopen dwarsstroom die we hebben bij het oversteken van de Westerschelde, maar het is er ook enorm druk met vrachtverkeer dat overal vandaan komt en overal heengaat. Met z’n tweeën lukt dat navigeren, uitkijken en anticiperen prima en om 18:00u keert de rust terug als we de oude stadshaven van Vlissingen invaren.
Hier ligt het prachtig met een indrukwekkend uitzicht op allemaal prachtige panden uit de Gouden Eeuw. Dat is veel mooier dan we de laatste dagen in Engeland, Frankrijk en België gezien hebben. We blijven daarom twee dagen in Vlissingen. We wandelen veel door het leuke stadje, we bekijken wat musea, we fietsen naar Middelburg en we doen wat terrasjes. Kortom we hangen de toerist uit in eigen land
3 , 4 en 5 september: Scheveningen, IJmuiden en Oudeschild
Van Vlissingen naar Scheveningen is het 65 zeemijl, dit wordt dus een lange dag op het water. Nog in het donker vertrekken we 6:00u om zo tot West Kapelle nog zo veel mogelijk te kunnen profiteren van de 2 knopen meegaande eb stroom. We gaan daardoor heel snel, waarbij we gelukkig nog genoeg tijd hebben om te genieten van de mooie zonsopkomst.
Voorbij West Kapelle is het gewoon simpel genieten van een mooie zeildag. De hele dag een strakblauwe lucht en een rustig meewindje. Na 14 uur varen kunnen we aanleggen in de jachthaven van Scheveningen. We drinken eerst een biertje om vervolgens lekker te gaan douchen. Dat douchen was er bij het vertrek om 6:00u in de ochtend namelijk bij in geschoten.
De volgende twee dagen zijn een kopie van de dagen daarvoor, maar dan met minder lange dagafstanden. Dus strakblauwe luchten en een prima zeilwindje. Het klinkt allemaal wat saai, maar dit is oprecht heerlijk ontspannen zeilen. In Oudeschild aangekomen vieren we het bijna-einde van de reis traditiegetrouw met een bak lekkere kibbeling en frites. Volgens ons heeft Oudeschild de beste kibbeling van Nederland en we weten in ieder geval heel zeker dat de gebakken vis in Oudeschild veel lekkerder is dan alle fish and chips in Engeland.
We liggen in de haven van Oudeschild weer tussen mensen die stoere verhalen vertellen over hun spannende zeiltochten over de Wadden. Dat vinden wij zelf ook nog steeds fantastisch, maar we betrappen ons er wel op dat we dat wel wat “gewoontjes” vinden. Waarom blijven de mensen alleen maar in Nederland en steken ze niet wat vaker over naar het mooie Engeland. Met een beetje moed, geduld en tijd hebt kan elke boot die naar Texel kan varen, ook veilig naar Engeland oversteken om daar kennis te maken met een andere zeilwereld.
8 september
Na een paar dagen vakantievieren op Texel is de lange reis rond Engeland vandaag echt voorbij. Vandaag mogen we eerst nog even genieten van een waddentochtje naar de sluis bij Den Oever. Maar als we door de sluis heen zijn, varen we weer in de bruine binnenwateren van het IJsselmeer.
Om 13:00 is het dan echt afgelopen, we leggen aan in onze vertrouwde box in de Pekelharinghaven in Medemblik. Daar blijkt dat het leven gewoon door is gegaan alsof we nooit weg zijn geweest. Maar al lijkt het of er niets veranderd is, Jessica en ik voelen ons gelukkig en verrijkt met een zeer geslaagde zeilreis rond Engeland.
