19 augustus: Poole – Yarmouth
We beginnen vandaag lekker vroeg. Om 7:45u gooien we in Poole de lijnen los van de mooring en varen weer de hele binnenzee af op weg naar de Needles. Onze vertrektijd heeft niet zoveel te maken met de lengte van de tocht, want die is maar 23 zeemijl. Maar we moeten vóór 13:00u bij de kardinaal ton The Shingles zijn. Bij deze ton begint de aanloop naar de Needles op het eiland Wight. Er ligt net naast deze aanloop een gevaarlijke ondiepe bank met kiezelstenen – the Shingles genaamd – die maar één meter onder water steekt.
Boven deze ondiepte staan altijd gevaarlijk brekende golven. Het is verstandig om de aanloop naar de Needles te doen als wind en stroom dezelfde kant op gaan, want “wind tegen (veel) stroom” geeft in de aanloop een gevaarlijke zee. Onze timing is prima, maar de zeilcondities blijken toch uitdagend te zijn. Als we bij de kardinaal ton komen en het vaarwater naast de Shingles indraaien, stroomt het opeens als een dolle met 3,5 knoop. Bovendien trekt op dat moment de wind ook nog goed door tot 21 knopen. We varen nu met een snelheid van 8 tot 10 knopen in pittig steile golven van 1,5-2 meter hoog. En dat vlak naast de overslaande golven boven de ondiepe grindbanken. Dit is spectaculair en gaaf zeilen. Gelukkig voelt de boot goed en gecontroleerd aan, waardoor we blijven genieten van dit spektakel.
Zodra we engte ter hoogte van Hurst Castle voorbij zijn, wordt het water weer helemaal rustig en zeilen we rustig door naar onze eerste marina op het eiland Wight: Yarmouth.
19 augustus: Yarmouth
Buiten de haveningang van Yarmouth worden we al opgevangen voor een havenmedewerker, die gelijk een aanlegplek voor ons regelt binnen de marina. Omdat het water bij de ingang van de haven nog steeds 2-3 knopen stroomt moeten we “krabbend” naar binnen varen, waarbij onze boeg dus een heel andere kant op wijst dan de echte koers. Gelukkig kennen we dit krabbend varen goed van de aanloop van Oudeschild en Vlieland, dus heel veel problemen levert dat niet op.
Heel veel Engelsen hebben een zeilboot op de vaste wal van Zuid-Engeland en een weekendje naar Yarmouth blijkt voor hen een prima weekendbestemming te zijn. Wij hebben het geluk dat het aan het eind van de ochtend nog rustig is in de marina en we nog aan de kade kunnen aanleggen. Maar aan het eind van de dag is het echt druk geworden in de haven en liggen de boten overal vier boten dik gestapeld.
Maar wij begrijpen heel goed waarom Yarmouth zo’n geliefde weekend bestemming is. Het stadje is dan wel bijna volledig gericht op toerisme, maar er hangt wel een relaxed eilandsfeertje en gelijk buiten het stadje begint de mooie natuur met hele goede wandel- en fietspaden. Het lijkt zo wel een beetje als op Vlieland.
De volgende dag zijn we met de bus naar de Zuidkant van het eiland Wight gegaan, om vanuit het dorpje Frechwater een lange wandeling te maken langs de kust en net voorbij de iconische rotsen van de Needles te eindigen. De wandeling loopt hoog boven de zee over prachtige groene weiden, vlak langs de witte kliffen en met steeds een uitzicht over een groot deel van het eiland en ook over de Solent. Dit is echt super wandelen met al die weidse uitzichten. Tijdens het wandelen komen we maar weinig mensen tegen, maar het is opeens wel razend druk bij het eindpunt van onze wandeling, bij een oubollig pretpark. Vanaf daar kunnen we weer met de open dubbeldekker naar de boot terug.
21 augustus Beaulieu River
Vanuit Yarmouth zeilen we vandaag de Solent over richting Beaulieu River, dus terug naar het vasteland van Zuid-Engeland. De rivier is eigendom van een adellijke familie die zichzelf de opdracht heeft gegeven dat er niet gebouwd mag worden langs de rivier en dat de natuurlijke wetlands rond de rivier intact moeten blijven. De Engelsen noemen de rivier “gorgeous” en dat is zeker niet gelogen. Wij liggen die nacht aan een mooring met een prachtig uitzicht op het steeds veranderende landschap. Vooral de stilte is heerlijk die nacht. Die serene stilte hebben we aan de Zuid kust van Engeland nergens anders zo goed mogen ervaren. Bijzonder is dat we door het 3-4 meter getijdeverschil in de rivier ook een steeds wisselend zicht krijgt op de vogelrijke wetlands. Bij vloed kijken we over de onderlopende wetlands uit, terwijl we bij eb vooral tegen de droogvallende kleiwallen aan kijken.
22 augustus Cowes
We blijven zigzaggen over de Solent en we steken vandaag vanuit Beaulieu River over naar Cowes op het eiland Wight. Wederom een echt Engels toeristenstadje dat helemaal ingericht is op het tevreden stellen van zeilers. Cowes is de bakermat van de Engelse zeilsport en de startkanonnen van de Royal Yacht Squadron glanzen er nog steeds.
Vanuit Cowes zijn we een dag met de vouwfietsen landinwaarts gefietst naar het stadje Newport. Op de heenweg naar Newport fietsen we via een comfortabel vlak lopend tracé van een voormalige treinlijn, steeds met uitzicht op een meanderend riviertje. Na een lunch op het kerkplein van Newport willen we langs de andere kant van het riviertje terugfietsen. Helaas breekt bij het verlaten van Newport opeens de ketting van mijn fiets. Gelukkig is er in Newport een aardige fietsmaker die ons gelijk wil helpen, waardoor we binnen een half uur, met een gerepareerde ketting, naar de boot kunnen terugfietsen. Bij het terugfietsend naar Cowes blijkt dat het fietspad dat we nemen meer een smal wandelpad is dan een fietspad. We moeten ook regelmatig afstappen om – met de fiets op de schouder – over een smal bruggetje te lopen of om de fiets over een hek te tillen. Gelukkig is de omgeving en de uitzichten over de rivier weer super en wij hebben ook geen haast. Dus dat het wat langzaam gaat is helemaal niet erg, sterker nog dat maakt de fietstocht alleen maar extra leuk.
24 augustus: Itchenor
We gaan vandaag naar Itchenor, onze laatste stop in de Solent. Itchenor is een klein dorpje dat vlak bij Chinchester ligt. Ik had gelezen dat we in een mooi deltalandschap terecht zouden komen en we een van de vier rivieren moeten opvaren om te overnachten. Deze rivierdelta is wederom een populair watersportgebied wat hier helaas betekent dat alle plasjes en riviertjes vol liggen zijn met duizenden aan moorings vastgemaakte zeilboten. Wij ervaren dit als een lelijk en slecht ruimtegebruik van deze mooie natuurlijke omgeving. Het uitzicht en de natuurbeleving wordt zo toch minder. Dat de omgeving mooi is zien we wel, maar mede omdat we gelijk na aankomst een regenbui over ons heen krijgen, worden we niet heel vrolijk van de omgeving. Maar na regen komt zonneschijn en gelukkig kunnen we de laatste avond op de Solent alsnog genieten van een prachtige zonsondergang.
